cadeautjes uit het universum

Af en toe mag ik een cadeautje ontvangen uit het universum, ik ben daar heel dankbaar voor. Ik zal er eentje met jullie delen.

Mijn moeder maakte voor haar gezin altijd een saus van een speciale likeur, heerlijk vonden wij kinderen dat, als mama dat maakte dan was het feest. Ze serveerde deze saus altijd met een varkenshaasje.

Peter Heering saus noemde ze het, in een vierkante fles, ik kan de geur van de kersen nog ruiken in mijn herinnering.

Mijn moeder stierf en was de laatste jaren van haar leven niet meer in staat het sausje voor ons te maken, kotsend elke morgen om 13 pillen haar strot in te duwen, kwam ze de dag door.

Ik was 12 toen, en op het, denk ik wel gelukkigste, moment in haar leven van die afgelopen jaren, ten overstaande van haar gezinnetje ging het lichtje uit , tijdens de maaltijd, en nee, we aten geen Peter Heering saus.

De Peter Heering saus bleef me achtervolgen, in de vele jaren daarna, waar ik ook was, in welk land ik ook was, ik dook altijd even een slijter in voor dat ene drankje, het kon toch niet van de aardbodem verdwenen zijn?

In Italië ben ik zelfs in 6 slijters geweest, steeds maar weer zoekend naar dat ene godvergeten drankje..

Op een dag, een absolute klote dag, met veel moeilijke dingen die ik op moest lossen op mijn werk, ging ik na mijn werk naar de Maxis in Muiden, ik had geen zin om naar huis te gaan, mijn net gekochte huis was nog in de verbouwing en mijn lover ? Tja… geen idee met welke vrouw die die dag in bed lag … vrije liefde, kloot violen.

Ik struinde een beetje over dat plein, het regende een enkele druppel, maar het kon me niet schelen. Ik keek een beetje in de etalages en…… Mijn oog viel op een vierkante fles, Nee, dacht ik, dit kan toch niet waar zijn? Daar stond de fles, de fles die ik jaren gezocht had, de fles Peter Heering kersen likeur.. Ik liep meteen de slijterij in, die gelukkig open was, en zei: ik wil die fles Peter Heering!! De bediende keek me bevreemd aan, wilt u die fles in de vitrine, mevrouw, in die cadeauverpakking met die 2 glazen? Ja riep ik uit, de bediende merkte meteen dat er een ongelofelijke lading achter die fles Peter Heering zat. Ik vertelde het verhaald, de bediende vertelde dat het de laatste fles was uit een lading die hij ergens op de kop getikt had. Ik mocht de fles voor EUR 10,- meenemen.

Ik ben naar mijn bouwkeet, wat mijn toekomstige huis zou worden, gereden, heb ergens onderweg ingrediënten ingeslagen en heb de saus gemaakt. Ik heb er de eerste keer niet veel meer van geproefd dan alleen het zout van de tranen in mijn mond en het intens gelukkige gevoel, ik had een stukje van mijn jeugd terug..

Het is nu 6 jaar later en ik heb de fles nog steeds, hij is half vol en soms, heel soms geniet ik nog van die speciale saus van mijn moeder…